رنگ تاتو، محلولی است که حاوی یک حامل و یک رنگ است. حامل مایعی است که برای انتقال رنگ به محل مورد نظر استفاده می شود. ممکن است حاوی گلیسیرین، آب و فندق جادویی باشد.
رنگها باید با سطح پوست واکنش دهند تا رنگشان را توسعه دهند و در جای خود قرار گیرند. در مقابل، رنگدانه ها بدون نیاز به یک واکنش شیمیایی رنگ می کنند و توسط نیروهای بین مولکولی یا فیزیکی جای می گیرند.
برای اینکه یک تاتو دائمی باشد، جوهر باید به پوست برسد، بافت در زیر پوست بیرونی شما، اپیدرم نامیده می شود. این کار با ساخت هزاران تنه کوچک در پوست انجام می شود. برای انجام این کار، هنرمند خال کوبی از یک دستگاه دستی استفاده می کند که دارای سوزن است.
سوزن خالکوبی در واقع یک قطعه از فلز است که دارای چندین نکته است.یک سوزن می تواند سه انتها یا 25 عدد داشته باشد. هر نوع سوزن می تواند اثرات مختلفی دارد. سوزن ها با انتهای کمتر برای نمایش دادن استفاده می شوند، در حالی که سوزن های با انتهای بیشتر می توانند برای سایه انداختن یا رنگ آمیزی استفاده شوند.
البته لازم به ذکر است که خطرات بسیار واقعی در ارتباط با جوهر و فرآیند خال کوبی وجود دارد. شایع ترین این خطرات عفونت است. سایر واکنش های جانبی شناخته شده عبارتند از حساسیت،دانه گرما و تداخل با تشخیص و درمان پزشکی.
بسیاری از جوهرها برای اهداف صنعتی و تجاری ساخته شده اند و برخی از هنرمندان خال کوبی پودر جوهر را با آب مخلوط کرده و نحوه ی خروج آن را می بینند. پیامدهای طولانی مدت سلامت برخی از جوهر خال کوبی ناشناخته است. بسیاری از مصرف کننده های قدیمی تاتو معتقدند که سموم در جوهر خال کوبی خود را به سیستم شان وارد کرده و آنها را مسموم کرده اند.